Dealen, ruzies, bedreigingen, ingegooide ruiten en lawaai in de nachtelijke uren. In de wijk Emmermeer kunnen meerdere bewoners erover meepraten. In een buurt met veel huurwoningen hebben deze problemen zich meer dan eens voorgedaan. 'Melden, melden en nog eens melden', luidt de boodschap van de woningbouwcorporatie. Maar omwonenden geven aan meldingsmoe te zijn.

Lees ook: 'Strijd tegen woonoverlast lastig: 'Corporaties beschikken over 0,0 juridische middelen''

Mark Mooibroek woonde met zijn familie ruim 13 jaar in Emmermeer. De eerste tien jaar met veel plezier, de laatste drie beduidend minder door de komst van een nieuwe buurman.

"Vanaf de eerste week was het meteen mis", vertelt Mooibroek. "Hij leeft alleen maar 's nachts. Hij krijgt dan ook bezoek, dat soms ook bij ons aanbelt. Je schrikt je kapot." Mark vermoedt dat er gedeald wordt. Soms hoort hij urenlang gestommel bij de buurman. "Dan slaat hij alles kort en klein."

Ingegooide ruiten en messentrekker

Soms doen zich situaties voor die domweg intimiderend of gevaarlijk zijn. Zoals een man die met een voorwerp in de hand via het achterpad op de buurman afloopt. Volgens Mooibroek is het een mes. "Mijn kinderen waren op dat moment buiten en lopen ook over dat achterpad. Je wilt niet dat ze zoiets zien."

De ruiten van de buurman zijn meer dan eens ingegooid. Volgens Mooibroek wordt er ook regelmatig iets in de hens gezet in achtertuin van de buurman. Complete matrassen en zelfs een scooter.

Mooibroek spreekt zijn buurman aan op zijn gedrag, maar het helpt niet. "Als je met hem praat, dan luistert hij en reageert hij redelijk. Hij belooft altijd beterschap. Meestal gaat het even goed, maar daarna is het weer raak."

Logboek

Hij zoekt hulp bij woningbouwcorporatie Lefier. "Maar de corporatie zegt dat je bij de politie moet zijn. En de politie kan wel constateren wat er gaande is, maar ze kunnen niets doen. Pas als er sprake is van het in gevaar brengen van jezelf of anderen, grijpen ze in."

Mooibroek houdt vanaf oktober 2020 een logboek bij waarin hij zijn meldingen noteert, aangevuld met foto's en video's. Hij wijst naar een foto van zijn woonblok in de winter. De daken zitten allemaal onder de sneeuw, behalve bij het deel van de buurman. Daar is alles gesmolten.

Mooibroek vermoedt een kwekerij. "Ik belde de politie: je moet nou komen als je een heterdaadje wilt. Ze lopen met restplanten, stekjes, filters en ventilatoren naar buiten." De politie komt niet meteen, maar doet twee weken later wel een inval. "Maar toen was alles al weg."

Zelf maar verhuisd

Mooibroek zegt al 130 en 140 meldingen bij Lefier te hebben gedaan in de afgelopen drie jaar tijd. Uiteindelijk is hij ermee gestopt. "Ik werd een beetje meldingsmoe. Ik bedoel, hoe vaak moet je iets aangeven voordat er iets gebeurt?"

Volgens hem heeft de overlast enorme impact op hem gehad. "Ik sliep als gevolg slecht. Het heeft invloed op mijn relatie en mijn werk. Als je er een of twee nachten last van hebt, dan breekt je het al op. Maar als je dit weken, maanden of jaren hebt..." Na drie jaar besluit hij te vertrekken.

Hele nacht

Hij is niet de enige die zich stoort aan de overlast en moedeloos wordt. Gerald Valke woont ook in de buurt. Hij heeft ongeveer 9 keer aangeklopt bij Lefier. "Ze nemen het mee in het dossier en daar blijft het bij. Ik meld niets meer, er wordt toch niets mee gedaan."

Een andere buurman, Benjamin Kleine weet niet wat hij moet denken van het onbekende volk dat regelmatig tot in de late uurtjes op bezoek komt bij de overlastgevende buurman. "Het gaat de hele nacht door. Ik wil hier zo snel mogelijk weg."

Honkbalknuppel in huis

Twee buurvrouwen die anoniem willen blijven melden dat er wel een informatiebijeenkomst is geweest. Maar daar kwamen vijf mensen op af. "Dat is wel heel weinig. Maar dat wil niet zeggen dat het probleem niet leeft", zegt een van hen. De boodschap van Lefier is: blijf melden. "Maar mensen verliezen hun vertrouwen in het systeem als er niets wezenlijks verandert na zoveel meldingen."

De andere buurvrouw zegt dat het nu rustig is, maar veilig voelt ze zich niet. "Ik heb nu een honkbalknuppel in huis. Ik heb het gevoel dat ik het nodig heb."

Dossieropbouw

Volgens gebiedsmanager Wiebe Cazemier van Lefier heeft de corporatie weinig mogelijkheden om iets te doen. Gesprekken met de overlastgever en buurtbemiddeling zijn twee smaken. Mocht dat niet helpen, dan kan een uithuiszetting een optie zijn. Maar daar komt wel een lange aanloop bij kijken. "We hebben baat bij meerdere meldingen van meerdere adressen."

Als de dossieropbouw voldoende is, kan Lefier naar de rechter stappen. "En het is aan de rechter of wij mogen overgaan tot de ontbinding van het contract." Bij onvoldoende dossieropbouw verricht Lefier een buurtonderzoek. "Als dat vergelijkbare geluiden oplevert, dan zouden we mogelijk ook op de rechtbank kunnen afstappen."

Geen stok

Cazemier zegt begrip te hebben voor mensen die hun geloof in dit systeem beginnen te verliezen als ze al tig keer bij de Lefier hebben aangeklopt. "Ik snap dat, maar blijf het doen. We zijn afhankelijk van die geluiden. Zonder hebben we geen stok om mee te slaan."