Deze column is een reactie op een eerder artikel, namelijk Wethouder maakt excuses voor Oranjedorp: 'Maar te goeder trouw gehandeld'

"Excuses aanbieden, wat een edelmoedige daad van zelfreflectie," zou je bijna denken terwijl je de zoetgevooisde verontschuldigingen van Wethouder René van der Weide tot je neemt. Het lijkt wel een scène rechtstreeks uit een klassiek drama, waar de tragische held zijn knieval maakt voor de onvermijdelijke ondergang die hij zelf heeft veroorzaakt.

Ah, de bouw van het distributiecentrum bij Oranjedorp, een verhaal zo kronkelig als een slecht geschreven soap. De gemeente die groen licht geeft op een plek waar schatten schijnen te liggen, wat een verrassing! Maar vrees niet, beste lezer, want de wethouder verzekert ons dat er met de beste bedoelingen is gehandeld. Natuurlijk, wie zou er nu bewust wet- en regelgeving willen overtreden? Dat zou haast net zo absurd zijn als een olifant die zich probeert te verstoppen achter een grassprietje.

Lees ook: Zembla: bouw distributiecentrum Oranjedorp onterecht goedgekeurd, bodemschatten verloren

Het lijkt erop dat de gemeente zichzelf heeft overschat toen ze dachten dat ze de bodem grondig hadden geïnspecteerd. Maar hé, wie kan de verleiding weerstaan om een distributiecentrum te bouwen, zelfs als dat betekent dat je een paar archeologische schatten verplettert onder de wielen van de vooruitgang?

En dan de kwestie van de communicatie, een ware meesterzet van tact en transparantie. Een briefje hier, een beetje vaagheid daar, en voilà, de raad is voldoende geïnformeerd. Het is bijna ontroerend om te zien hoe de wethouder zichzelf opoffert op het altaar van incompetentie, terwijl hij zijn excuses herhaalt als een mantra van berouw.

Lees ook: Oranjedorp boos over komst giga bedrijfspand bij dorpsrand: 'Kijken uit op Berlijnse muur'

Maar laten we eerlijk zijn, zonder de glans van Zembla zou dit hele debacle waarschijnlijk stilletjes onder het tapijt zijn geveegd. Dus laten we een oprecht applaus geven aan de macht van de media om de waarheid aan het licht te brengen, zelfs als het de wethouder in verlegenheid brengt en hem zijn antwoorden schuldig doet blijven.

En zoals altijd eindigt ons verhaal met politieke manoeuvres, waarbij moties van wantrouwen en treurnis worden ingediend als trofeeën in het spel van macht en beloften van verbetering worden gedaan als een soort politieke boetedoening. Ah, de prachtige dans van de democratie, waar de enige constante lijkt te zijn dat niemand echt verantwoordelijk is voor iets, behalve voor het maken van excuses.

Jan Veenstra uit Coevorden schrijft normaliter columns waarin hij je meeneemt naar de oorsprong van deze regio, waar sporen van prehistorische nederzettingen en oude rituelen nog steeds voelbaar zijn. Van hunebedden tot grafheuvels, elke plek vertelt een verhaal dat weerspiegelt in de ziel van dit land. Elke woensdag lees je op zo34.nl een stukje uit de geschiedenis maar op zijn website vind je nog veel meer!

Zijn geschiedeniscolumns voor ZO!34 lees je hier.