Elke woensdagavond om 21.40 uur heeft Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel. Deze wordt iedere week geschreven en voorgelezen door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel

Wat een mooie witte wereld! Het is toch gewoonweg prachtig! En wat straalt die sneeuw vrede uit. Kalmte in een wereld vol chaos. En alles gaat een versnelling lager. Want ook de dikke sneeuwval geeft chaos en problemen.

Met name in het verkeer. Het is en blijft 'trubbelen' met de trein en de winter. Geen goede combinatie. Reizigers stonden vast op perrons en moesten uren wachten. Sommigen van hen wel 8 uur lang. De snelheid is opeens uit het dagelijkse leven vertrokken.

Maar ook auto's rijden met een slakkengangetje, fietsers doen voorzichtig en de jachtige tred bij voetgangers is ook verdwenen. De anders zo jachtige, gehaaste wereld komt tot rust.

Behalve bij de schaatsliefhebbers. Die maken zich drukker dan ooit. Ze krijgen de kriebels van dit weer. En willen zo gauw het maar even kan, het ijs op. En daar zitten waaghalzen tussen die schaatsers. Na een of twee nachten vorst, zie je ze al gaan. Geen idee of het ijs dik genoeg is. Dat is voor sommigen een nat pak. Maar de vorst zet door en de ijsbanen schieten als paddestoelen uit de grond en overal in den lande zie je ze baantjes trekken op het slootje of rondjes maken op het bevroren meertje. Geweldig. Of de vorst doorzet blijft afwachten, immers: het kan vriezen en het kan dooien.

En dan die elfstedenkoorts! Elk jaar is er weer de hoop dat die gereden kan worden. Die elfstedentocht die Nederland volledig op z'n kop zet. Schaatsers - liefhebbers of professioneel - het publiek, de media, alles doet mee. Het is een geweldig feest. Een plezier van jewelste. En inmiddels al 24 jaar geleden met die laatste elfstedentocht! We kijken al jaren reikhalzend uit naar die grote tocht. En nu het zo dichtbij lijkt, heeft de elfstedenkoorts helemaal toegeslagen. Het zou dit jaar wel eens kunnen gebeuren!

Wat het ijs betreft dan, he? Want voor de zoveelste keer zullen de maatregelen wel roet in 't eten gooien. Ik bespeurde gisteren nog een kleine mogelijkheid van toestemming door de regering, maar voelde tegelijkertijd nattigheid van verkiezingsbelangen.

Tja. Want ook dat komt er aan. Wordt de regering afgestraft vanwege de vele onnodige maatregelen? Of lopen er toch genoeg schapen achter diezelfde regering, die de regels steunen? Het land is verdeeld. Er zijn voor- en tegenstanders. Het blijft afwachten.
Oftewel, ook in verkiezingstijd: Het kan vriezen en het kan dooien.

De groeten