Elke woensdagavond om 21.40 uur heeft Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel. Deze wordt iedere week geschreven en voorgelezen door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel!

Hoe is het?

Heb jij ‘t ook zo warm? Of zit je ergens heerlijk aan het water? Dat is verreweg de beste plek
om te zijn met deze temperaturen.

Het is vandaag ook geen weer om te schrijven. Het is veel te warm. Nou ja; warm, heet is
het!

Ik kan nergens een lekker schaduwplekje vinden. Ik word er lamlendig van. Ook overal in
huis is het akelig warm en broeiierig. Ik had nooit verwacht dat ik dit nog eens zou zeggen:
maar het is allerbeste om maar gewoon op mijn werk te zitten. Zoals gisteren. Gewoon
doorgaan. Verstand op nul. Airco aan. En gewoon doen wat je moet doen. Wel in een slomer
tempo.

Want het lijkt alsof je het van niks doen nog warmer krijgt.

We hebben een badje in de tuin staan en af en toe neem ik een duik. Nou ja, niet echt een
duik natuurlijk. Maar zo’n lekkere frisse onderdompeling. Dan kan ik weer even vooruit.
Niet afdrogen, want dan ben je gelijk al weer warm, gewoon lekker nat blijven en vlak voor
de rap draaiende ventilator gaan zitten. Een echt geweldig ritueel.

Heerlijk. Ik krijg het bijna koud, zeg ik.

Wat kan jij zeuren en klagen, zegt mijn man.

Noh! Dat is geen zeuren, ik zeg gewoon hoe ik me voel.

Dat bedoel ik, zegt hij.

Ik vraag me af hoe die mensen in Afrika of Zuid-Amerika die altijd in dit weer leven en
werken, die hitte beleven. Hoe doen ze dat? Ze hebben vaak geen koelkast, geen airco of
ventilator. Of schaduwplekjes. En elke dag weer datzelfde warme weer. Zouden zij wel eens
over het weer praten zoals wij zo vaak doen? Lijkt me niet toch, als het elke dag hetzelfde is.

Dat zou toch wel echt heel saai zijn, zeg ik.

Die zeuren vast niet over het weer, zegt mijn man.

Denk je niet? Misschien moeten we dan daarheen emigreren, opper ik.

Dan klaag je wel ergens anders over!

Nou dat is helemaal niet aardig zeggen. Ik denk dat jij een zonnesteek hebt opgelopen!

Laten we het daar maar op houden, zegt hij.

Hij heeft gelijk. ’t Is ook te warm voor bekvechten.

De groeten.