Column Menso Rappoldt: Ontzag

Menso Rappoldt is voorganger van de Grote Kerk Emmen. Foto: ZO!34 / Damiën Haandrikman & Richard Broekhuijzen

Beste mensen,

Een onderzoeker had met een robot op 2000 meter diepte een stuk bodem van de oceaan losgewrikt. Ze had het naar boven gehaald en onderzocht. Wat bleek? Het zat vol leven van slakken en wormen. Soms wel 50 cm lang. De onderzoeker, Sabine Gollner van het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee, was verbaasd. Ze had zo diep en onder de harde grond hooguit bacteriën verwacht, maar niet zulke dieren en niet zoveel. Ik vind het altijd fascinerend om beelden van leven diep in de oceaan te zien.

Het geeft aan hoeveel leven er is buiten het blikveld van de mens. Of moet ik andersom zeggen: hoe beperkt het blikveld van de mens is als het gaat over de natuur? De vondst laat zien hoeveel leven er is buiten de mens om en in omstandigheden waar wij als mens geen enkele kans hebben.

We zien onszelf als mens vaak als hoogste in de piramide van de levende wezens. We vergeten dat we zelf ook natuur zijn.

Zo’n vondst als in het brok bodem uit de diepzee als natuur die geheel buiten de mens omgaat, zou ons met ontzag kunnen vervullen. Ontzag voor het leven.

Maar de mens lijkt soms wel blind voor de waarde van het leven. In de oorlogen die gevoerd worden zijn levens (van anderen) geen belemmerende factor. In de economie zien we natuur vooral als iets dat geëxploiteerd kan worden en waaraan we kunnen verdienen. En we vinden de economie vaak het belangrijkste.

Moeten we de diepzeebodem met rust laten, of moeten we er delfstoffen winnen omdat we ze nodig hebben? En mag het omdat het ver weg is en wij als mensen geen last maar alleen profijt hebben van het winnen van delfstoffen?

Door de ontwikkeling van de techniek komen steeds meer gebieden binnen de reikwijdte van de mens. Maar mogen we alles wat binnen ons bereik komt ons toe-eigenen?

Met een hartelijke groet,
ds. Menso Rappoldt


Elke zondag lees je een column van Menso Rappoldt op onze website. Menso is voorganger van de Grote Kerk in Emmen sinds 2012. In 2021 won hij bij een landelijke preekwedstrijd de titel beste preek. Wekelijks schrijft hij een korte overdenking over iets wat hij om zich heen ziet in het alledaagse leven. Niet per sé vanuit een religieus perspectief, maar vanuit zijn eigen visie.

Lees hier zijn vorige columns.