Ik loop naar het centrum langs de Nozem en de Sphinx, steek over en kijk netjes naar rechts en naar links. Kijk even in de etalage bij de Jan van Peer en denk bij mezelf “wat een leuke spulletjes weer” Loop langs de Intertoys en Betty’s boekboetiek, drink een koffie bij de Kaldi, voel me direct weer kwiek. Blijf even staan op het plein en zie, er wordt druk gebouwd. Er komt een speelgoedwinkel, en het voelt nu al vertrouwd. In gedachten zie ik hoe mijn dochter haar zakgeld telt, en vervolgens wéér een knuffel koopt daar met al dat geld. Ach ja, c’est la vie én c’est haar centjes. Vroeger deed ik hetzelfde, maar dan met voetbalprentjes. Ik loop door, en ga even neuzen bij Vermeer. Zoveel boeken, zo weinig geld, dus vertrek ik maar weer. Langs de Brownies & Downies en de Merch & More, rechtsaf langs het oude pand van de Free Record Store. Daar kocht ik ooit singles en CD’s met foute hits. Nu koop je er koffie, of liever latté, lekker blits.

Langs de Brasserie, een monument in de stad. 25 jaar geleden werd ik daar al stiekem zat. Er is weinig veranderd, en dat is precies wat het maakt dat alles daar vertrouwd en extra goed smaakt. Maar goed, we lopen verder langs het Hospershuis, in dat mooie witte pand vond deze omroep haar huis. Ik sla linksaf, even door het Rensenpark. Maak een praatje met een bouwvakker, “wie bunt hier drok aan ‘t wark” Loop ook altijd even langs de Tibetaanse galerij, Taschi is altijd bezig met weer een nieuw schilderij. Daarna nog even langs de oude kinderboerderij. Akka’s kindje gaat sluiten, dus zoekt u nog een geit?

Maak het rondje af, en loop weer terug naar de stad. Zet de muziek wat harder, en vervolg m’n pad. Langs Derksen & Derksen, wat is die gegroeid. Ga even zitten bij de Subway, want ik raak alweer vermoeid. Dan even kijken naar sneakers aan het Mondriaanplein, ik kan ze eigenlijk niet betalen maar ze zitten zo fijn. Met een volle tas naar buiten, en een lege portemonnee. Teleurgesteld in mezelf, maar ach, hatsikidee. Door de Picassopassage, niet bepaald schilderachtig. Maar vul het met winkels en mensen vinden het prachtig. Mensen kopen hier van alles, echte geldverkwisters. Ik haal zelf nog even een bakkie bij de dames van Sisters. Daarna nog even neuzen bij die kringloop daar, snuffelen tussen de LP’s en dan ben ik wel weer klaar. Nog even door De Weiert want ik ben hier nu toch, nog steeds druk balend dat ik die schoenen heb gekocht. Langs Bakker Bart en Burger King even door naar het plein. Ik hoef hier eigenlijk niet te zijn, maar het is hier zo fijn. Als de zon straks weer schijnt is dit de plek waar het gebeurt, waar de mensen samen komen en de dag word gekleurt. De kids in de speeltuin, pap en mam in het gras. Picknickkleedje, flesje wijn en wat chips in de tas. Laat die zomer maar komen, ben wel klaar met die kou. Laat de mensen maar lullen, Emmen; Ik hou van jou.