Het is gezellig druk in het atelier van Artisana: een handjevol vrouwen is druk bezig met verschillende soorten handwerk. Overal hangen zelfgemaakte tasjes, sieraden en andere mode-accessoires. Maar het is veel meer dan een ‘knutselclub’: de stichting helpt vrouwen met een migratie- of vluchtelingenachtergrond integreren.

“Hier maken wij mooie dingen”, zegt oprichter Maartje van Wagensveld trots terwijl ze haar blik door de ruimte laat gaan. Op dat moment is één van de groepen druk aan het werk. “We zijn bezig met het maken van pashouders. Dat doen we met duurzame materialen.”

Van Wagensveld heeft de stichting begin 2022 opgericht. “Ik bied hier een vorm van dagbesteding, waarbij de vrouwen ook geholpen worden in een stap naar werk of een opleiding.” Die dagbesteding is in de vorm van het maken van duurzame accessoires. “Het is een laagdrempelige activiteit, die meteen een sociale plek is voor vrouwen.”

Makkelijker voor mannen

En dat blijkt hard nodig. “Uit onderzoek blijkt dat het voor mannen makkelijker is om te integreren”, legt de oprichtster uit. Daarom besloot ze zelf een stichting op te zetten om dat voor vrouwen makkelijker te maken. “Er spelen verschillende dingen mee als het om integratie gaat, waardoor vrouwen wat makkelijker achterlopen.”

Zo hebben vrouwen in het land van herkomst vaak een andere rol. Vrouwen hebben meer zorgtaken, voor bijvoorbeeld familieleden, waardoor ze niet altijd werken. “Daarnaast hebben ze ook niet allemaal een opleiding afgerond, of alleen de basisschool.” De stap om in een ander land dan meteen een baan of een opleiding te vinden is voor deze vrouwen dan ook groot.

“Bij ons proberen we echt te ontdekken wat ze leuk vinden en waar ze goed in zijn en hoe ze dat dan kunnen gaan doen.” Van Wagensveld legt uit waarom ze voor deze manier van werken heeft gekozen:

Busschauffeur

Nu is ze nog druk bezig met een plastic tasje veranderen in en pashouder, maar Rahel heeft heel andere plannen in de toekomst. “Ik wil graag buschauffeur worden”, vertelt ze. Ze woont al geruime tijd in Nederland en is druk bezig met inburgeren. “Ik heb al een aantal taalexamens gehad en die zijn goed gegaan.” Ze is nu bezig met de afrondende fases.

Haar baankeuze lijkt een opvallende, maar ze weet het vrij zeker. “Waar ik vandaan kom is het niet heel normaal dat vrouwen auto rijden.” Toen ze net in Nederland was zag ze een vrouw achter het stuur zitten toen ze de bus in stapte. “Dat vond ik stoer. Het lijkt mij ook tof.” Niet alleen om het rijden van de bus, maar ook door het contact dat je met mensen hebt. Bij Artisana helpen ze haar nu bij de stappen die ze moet nemen om chauffeur te worden.

Sociaal netwerk

Het lijkt een gekke stap, van een creatieve bezigheid naar een ‘serieuze baan”, maar ze doen dan ook meer dan alleen handwerk. “We geven hier taalcursussen, of lessen in weerbaarheid”, legt Van Wagensveld uit. Daarnaast werken ze samen met instanties de die vrouwen begeleiden naar een baan. “Het is vooral ook een belangrijke sociale plek, waar ze niet alleen over zichzelf leren maar ook aan een sociaal netwerk kunnen werken.”