De kledingbank in Coevorden is heropend, na een maand dicht te zijn geweest uit protest. De vrijwilligers die er werkten, voelden zich namelijk niet meer veilig en gerespecteerd. In de kledingbank gelden nu nieuwe spelregels.

Er is nu cameratoezicht, en minima-gezinnen mogen niet meer dan tien kledingstukken per maand meenemen. Bovendien is de groep die aan mag kloppen, vergroot. Voortaan mag iedereen komen voor een kledingstuk, niet alleen mensen die krap bij kas zitten.

Kledingbank voor iedereen in Coevorden

"We hebben bijvoorbeeld gemerkt dat er veel gezinnen zijn in Coevorden die net tegen het minimum aanzitten, maar nergens voor in aanmerking komen", vertelt vrijwilligster Sandra Laak. "Ook deze mensen willen we helpen, dus voor een bedrag dat ze kunnen missen, mogen ze kleding komen halen."

En als de klanten helemaal geen geld beschikbaar hebben, dan is even gratis shoppen ook mogelijk. De nieuwe kledingbank is er namelijk voor 'alle Coevordenaren'. Een bedrag in de fooienpot stoppen is altijd mogelijk.

Alleen Nederlands praten in de winkel

De kledingbank is onderdeel van Ravelijn Verbindt, het multiculturele centrum van Coevorden. Mensen leren daar de Nederlandse taal, en Humanitas - een hulporganisatie - is er gevestigd.

Door die verstandhouding komen mensen bij de kledingbank voor wie de Nederlandse taal nog niet helemaal machtig is. Een aantal van hen gaat daardoor over in eigen taal, vertellen de vrijwilligers. "En dat is op zich niet erg, maar wanneer dat gebruikt wordt om ons om te tuin te leiden en misbruik te maken van de situatie, dan is de maat vol", zegt Laak.

Nederlands praten in de winkel wordt daarom de norm, zegt vrijwilliger Gerry Steen. "Het heeft meerdere goede kanten", zegt hij. "De mensen oefenen meteen wat ze geleerd hebben op school en wij snappen ook wat er gezegd wordt, daardoor kunnen we de klanten beter helpen."

Schaamte en angst

De vrijwilligers hopen dat meer mensen gebruik gaan maken van de kledingbank door de nieuwe regels. "Want nu hebben we niet het idee dat we iedereen bereiken die het nodig heeft", zegt Laak. "Juist de mensen die ons het hardst nodig hebben, weten vaak niet af van ons bestaan."

Mensen die naar de voedselbank gaan, moeten net zo 'makkelijk' langsgaan bij de kledingbank, zo is het doel. "Maar we hebben gemerkt dat mensen zich schamen om gratis kleren te halen en we merken ook dat mensen het eng vinden om door dit multiculturele gebouw te lopen", aldus Gerry. "Dus ik zeg het nog maar een keer: het is hier niet eng en we zijn er voor iedereen, kom vooral langs."