Overal ligt goudkleurige confetti op de vloer en aan de danspaal midden op het verhoogde podium een ballon. Na bijna anderhalf jaar is er weer eens feest geweest in nachtclub Senza. Het was ook meteen de laatste keer, want het betrof vorige week zaterdag het afscheid. Na achttien jaar paaldansen, lapdances en stripteases gooit de enige erotische club van Emmen de deur in het slot.

Zaterdag schrok clubeigenaar Eliot Hess zich wezenloos van een telefoontje. Het alarm in zijn nachtclub was afgegaan. De politie was onderweg. "Binnen een minuut was ik er", vertelt Hess. "Ik open de deur en nog geen seconde later vliegt de confetti me om de oren", zegt hij lachend.

Familie, vrienden en collega's hadden zich allemaal verzameld in de zaak en wilden Hess verrassen en bedanken. Want hij had inmiddels besloten om te stoppen. Een beslissing waar niet zomaar in stilte aan voorbijgegaan mocht worden, vond zijn omgeving. "Senza is niet zomaar een club", vertelt Ursula Blaak, de vriendin van Hess. "Er zijn zoveel mensen die plezier aan Senza hebben beleefd. Eliot zat daarbij altijd in een hoekje van de zaak, nou mag hij een keer het middelpunt zijn."

Geluidsoverlast

Senza stopt dus. "Corona heeft er helemaal niets mee te maken", vervolgt Hess. "Sommigen dachten dat de zaak failliet is: klopt ook niets van." Feit is wel dat de zaak sinds oktober 2020 de deuren niet meer heeft geopend.

Geluidsoverlast is daarbij bepalend geweest. "Dat speelt al een aantal jaren", vertelt Hess. Een buurman heeft daarover meerdere malen bij Senza en de gemeente aangeklopt. Uiteindelijk greep de gemeente in en legde een dwangsom op.

Als het geluid boven de 60 decibel uitkomt, moet Hess 2000 euro per overschrijding betalen. "Qua geluidsniveau kom je in dat geval nog niet eens boven dat van een transistorradio uit." Veel te zacht, aldus Hess. "De sfeer is dan helemaal weg. Sterker nog, de danseressen horen de muziek dan niet eens goed."

Verhuizing?

Wat betreft de langetermijnvisie van de gemeente past nachthoreca niet meer in het centrumdeel waar Senza zich bevindt. "Rondom dit deel van de Wilhelminastraat komt het accent vooral op wonen te liggen." Het verrast Hess dan ook niet dat hij links en rechts al diverse appartementencomplexen heeft zien verrijzen. "Toen voelde ik al nattigheid."

Hij heeft nog een verhuizing overwogen. "Het idee vanuit de gemeente is om zoveel mogelijk horeca te concentreren aan de Hoofdstraat en langs het Raadhuisplein. Maar probeer maar eens een geschikt en betaalbaar pand te vinden voor een zaak zoals Senza. Ik kan niet doordeweeks open, want daar is geen animo voor. Niemand gaat op dinsdagavond naar de club. Ik moet het echt hebben van die twee avonden in het weekend."

Appartementen

Alles bij elkaar opgeteld groeide Hess langzaam maar zeker toe naar het genomen besluit. Want hoe kon hij in hemelsnaam een vervolg aan zijn zaak geven? "Het is een beetje noodgedwongen, ik kon geen kant meer op." Inmiddels zit hij met de pandeigenaar Van Nie Beheer en de gemeente om tafel over de afwikkeling.

De pandeigenaar heeft plannen voor een aantal appartementen in de club. De gemeente heeft een potje met geld achter de hand om commerciële ruimte om te zetten naar wonen. Als de drie partijen er uitkomen is dat een win-win-winsituatie: de buren hebben rust, woningzoekenden straks een huis en Hess ruimte voor een nieuw begin.

Sekszorg

De aftrap van die nieuwe fase vond vorig jaar al plaats: Hess en Blaak hebben samen het sekszorgbedrijf Need 2 Care opgericht. De twee brengen mensen met een beperking in contact met sekszorgers (zie link). "Ook daar maken we een heleboel mensen blij mee", glimlacht Hess.

Souvenirjagers

In de afgelopen weken is Hess inmiddels begonnen met het ontmantelen van de zaak. Lang niet alles hoefde bij het grofvuil: een aantal vaste klanten wilden namelijk graag een aandenken. "Het kloppertje op de deur, posters, T-shirts, we hebben het allemaal kunnen weggeven." Een collega-ondernemer had wel belang bij de bar. Die is inmiddels ook deels gesloopt. Diezelfde souvenirjagers hebben daar nog een handje mee geholpen. "Mannen van wel 2 meter groot. En dan met tranen in de ogen."

Voor Hess versterkt het allemaal het gevoel dat dit hoofdstuk straks definitief voor hem is gesloten. "Wat ik het meest ga missen? Die hand die je krijgt tegen het einde van de avond. Mensen die je bedanken voor een fijne tijd. Daar doe je het voor. En daar moet je het ook voor doen." Met feestje van zaterdag is alles mooi afgesloten. "Achttien jaar heb ik in het donker gewerkt en straks doe ik dat in het licht."

Trakterende vaders en Bobbi Eden