Spierpijn heeft hij niet, ondanks de stevige klim. Kris Tiemens bewandelde gisteren met duizenden anderen de Alpe d’HuZes. “Het is een heel belangrijk doel, waar ik graag mijn steentje aan bij draag”, legt hij uit. Vijf jaar geleden werd bij hem kanker geconstateerd, iets waar hij gelukkig van is hersteld. “Maar er zijn er nog zoveel mensen bij wie het mis gaat.”

“Het was vooral heel erg mooi”, blikt hij de dag na de klim terug. “Als je wandelt heb je alle tijd om de omgeving in je op te nemen en je echt te realiseren waar je bent.” De Emmenaar twijfelde geen moment of hij moest lopen of fietsen. “Ik heb een lichte hekel aan fietsen”, lacht hij.

Geen voorbereiding

Voorbereid heeft hij zich niet. “Ik ben hier naartoe gekomen met de gedachte dat ik dit graag wil doen en op doorzettingsvermogen ga je naar boven.” Ter plekke kwam hij erachter of het zwaar was of niet. “Het is een behoorlijke klim ja, maar het was minder erg dan verwacht.” De veertien kilometer lange tocht stijgt gemiddeld met acht procent. “Dat was wel pittig ja”, bekent hij. “Maar de top bereik je altijd, of je nou kruipt of loopt.”

Het behalen van de top was voor Tiemens een persoonlijke overwinning. Vijf jaar geleden werd bij hem kanker ontdekt. “Gelukkig was ik er op tijd bij en kon alles operatief worden verwijdert.” Na jarenlange controles is hij begin vorig jaar definitief schoon verklaard. “Ja dat is een geweldig moment, maar ook wrang, omdat het anderen niet altijd gegund is.”

“Geweldig doel”

Daar heeft hij zelf helaas ook ervaring mee. “Mijn moeder is in 2015 overleden aan kanker en ook mijn tante heeft er nog steeds mee te maken”, zegt hij. De wandeling naar boven deed hij niet alleen voor zichzelf, maar ook voor hen. “Op het moment dat je naar boven loopt realiseer je het doel pas echt. Dan ga je ook voor anderen lopen.”

Ongeveer vijfduizend anderen liepen of fietsten ook de Alpe d’HuZes op. De support van de mensen langs de kant verbaasden Tiemens enigszins. “Je weet dat het druk is, maar dat je bijna omhoog geholpen wordt is geweldig.”

Twijfel om te lopen

Toch brak er gisterochtend lichte paniek uit rondom het schema van de dag. Kris Tiemens is onderdeel van de band Pater Moeskroen, die tijdens het evenement ook meerdere keren hebben gespeeld. "De plannen wijzigden, waardoor het even spannend zou worden of we ook op tijd zouden zijn.” Gisteravond mochten ze een aantal nummers ten gehore brengen, tijdens de bekendmaking van het eindbedrag van het evenement. "Dat was geweldig om te doen."

Anderen van de groep besloten om niet meer te gaan, maar Tiemens twijfelde geen seconde. “Ondanks dat het voor de band natuurlijk een geweldige kans is om daar te staan ben je daar ook voor een ander doel”, kijkt hij terug op zijn beslissing. “Je moet alleen rekening houden dat je aan het einde van de dag genoeg energie hebt om te spelen.”

Dat zat voor de band gelukkig wel goed. “Iedereen was fit genoeg om te spelen”, lacht Tiemens. Na de klim had hij last van zijn linkerknie, maar die pijn trok vrij snel weer weg. “Ik vond het heel mooi om bij zo’n belangrijk evenement te kunnen spelen.” Dat doen ze vanavond tijdens een afsluitingsfeest nog een keer. “Dan zit het er weer op ja, maar ik denk dat ik volgend jaar gewoon weer ga."