Precies 25 jaar geleden schudde Roswinkel op haar grondvesten. De aardbeving met een kracht van 3,4 op de schaal van Richter was de zwaarste ooit in Drenthe. Dorpsbewoner Willem Bijl weet het nog goed: "De grond trilde opeens. Dat hadden we zo nog niet meegemaakt."
Het was een van de eerste aardbevingen van Noord-Nederland. De zwaarste sowieso. Tot op de dag van vandaag. Op 19 februari 1997, 's avonds tegen elf uur, beefde het dorp kort en hevig. Het epicentrum lag bij de kerk in Roswinkel en de beving reikte tot in Emmer-Compascuum, Nieuw-Weerdinge, Nieuw-Dordrecht en Ter Apel. Tot die tijd waren er sinds 1992 dertien aardbevingen gemeld, maar dus niet zo zwaar als deze.
"We wisten niet goed wat ons overkwam", zegt Willem Bijl, die sinds 1991 in Roswinkel woont. "Het was onbekend. De dorpelingen waren er redelijk rustig onder, zo herinner ik me het. Het trilde, het schudde en het kraakte wat, maar sensationeel vond ik het niet", vertelt Bijl nuchter.
Dorpsgenoot Harm Joling zat op de bewuste avond te kaarten in het café: "Toen het gebeurde, keek iedereen wel even verbaasd op. Vanuit de wc en de keuken kwamen mensen verschrikt kijken. Er was een hond die seconden voor de beving al gek deed, alsof-ie het aan voelde komen", weet hij te vertellen.
De bewuste aardbeving en de kleinere die volgden, hebben hun sporen achtergelaten. Onder meer in de woning van Bijl: "Aan de buitenkant kun je het goed zien", wijst hij op de muur. "De ene helft bestaat uit nieuwe bakstenen, terwijl de andere nog donkere, oude stenen heeft. Ook kun je de scheuren nog goed zien."
Daarnaast heeft de krasse tachtiger een oude schuur moeten slopen, die door de aardbeving zoveel schade had opgelopen, dat hij niet meer veilig was. In een kleiner schuurtje laat hij een apparaat zien: "Dit is een trillingsmeter van de NAM. Die werd na de beving hier geplaatst. Zo kon het KNMI de bevingen meten. Dat gebeurt nog steeds."