Desi Meijer begon Logeerhuis Klein Drenthe in 2019 met de missie om kinderen met een beperking zo lang mogelijk bij hun ouders te laten wonen. Het Logeerhuis biedt een uitkomst voor de weekenden, kinderen blijven logeren in Klein Drenthe, zodat ouders thuis tot rust kunnen komen. Alleen nu is het probleem niet langer 'het weekend' volgens Desi. Ondanks het enthousiasme van het team van zorgdeskundigen op het logeeradres in Holsloot, hebben zij afgelopen jaar meerdere kinderen uit hun weekendgroepen uit huis geplaatst zien worden.

“Het hele stabiele netwerk om de gezinnen heen is weggevallen tijdens deze pandemie. De scholen zijn dichtgegaan, net als de buitenschoolse en de voorschoolse opvang. Daardoor loopt de druk vaker hoog op in de thuissituatie”, zegt Desi. “Ook begeleiders die normaal gesproken langs de families gaan, kunnen nu alleen videobellen. En wat zie je dan? Weinig tot niets, als er al opgenomen wordt.”

Cijfers van het CBS ondersteunen wat Desi constateert. In heel Nederland staan er sinds de pandemie meer kinderen en jongeren ondertoezichtstelling en onder voogdij.

Lichtpuntje in het weekend

De uithuisgeplaatste kinderen blijven in het weekend naar Holsloot komen. De kinderen die in het weekend komen hebben namelijk allemaal een goede reden om er naartoe te komen. Alle kinderen hebben een indicatie van de gemeente of een diagnose van de dokter waarin staat dat zij het bezoek naar het Logeerhuis nodig hebben. Het kan gaan om een beperking als autisme of ADHD, maar het kan ook gaan om een traumatisch verleden of dat ouders verstandelijk beperkt zijn.

“We proberen het lichtpuntje voor de kinderen te zijn waar ze naar uit kunnen kijken. Er moet toch iemand klaarstaan voor deze kinderen en ouders,” vertelt Desi gepassioneerd. “Soms vragen mensen wel of ze een weekendje voor zichzelf of hun kinderen kunnen boeken bij ons, maar dat is echt niet de bedoeling. Het is een zorginstelling en geen privaat hotel.”

Dat de druk is toegenomen in de jeugdzorg merkt men ook aan de wachtlijst voor locatie Klein Drenthe. Er staan inmiddels acht kinderen op de wachtlijst, maar wanneer zij aan de beurt zijn is onbekend. “Onze locatie is namelijk maximaal bezet en er zijn geen kinderen die weg willen tot nu toe. Dat is de enige manier waarop er een nieuw iemand bij ons kan komen,” legt Desi uit.

Structuur en duidelijkheid bij Logeerhuis Klein Drenthe

Er zijn twee vaste groepen van zestien kinderen die om het weekend naar Holsloot komen. De ene groep is voor kinderen in de leeftijd tussen vier en tien jaar. De andere groep is voor kinderen van tien tot vijftien jaar. Ieder kind heeft zijn eigen bed en wekelijks is de groep kinderen hetzelfde en krijgen zij standaard dezelfde begeleiders. Volgens Desi biedt deze ‘structuur en duidelijkheid’ de kinderen rust en stabiliteit die niet alle kinderen thuis ervaren.

Zo is elk aspect van het weekend en het logeerhuis goed van tevoren uitgedacht. Bijvoorbeeld het feit dat het weekend altijd begint om 16.00 uur op vrijdag en eindigt op zondag om 16.00 uur. “Vooral voor de kleine kinderen is dit fijn. Zij weten dat iedereen op zondag naar huis gaat. Niemand blijft en dus zijn ze niet bang dat ze uit huis zijn geplaatst,” licht Desi toe.

Op het logeerhuis vinden er om dezelfde reden geen andere activiteiten plaats. Er is geen dagbesteding of begeleid wonen. Het draait in de weekenden alleen om de groep kinderen die er is, zonder afleiding. Desi: “We hebben ook extra begeleiders voor de kinderen, zodat er genoeg aandacht is voor elk kind wanneer ze er zijn.”

Van elkaar leren

De samenstelling van de twee groepen bestaat uit verschillende zorgindicaties met een reden. “ De kinderen leren op die manier veel van elkaar wanneer ze het hele weekend samen zijn”, stelt Desi. “Iemand met autisme moet nou eenmaal wel iets zeggen tegen iemand met ADHD, want die blijft wel doorvragen. Terwijl iemand met ADHD juist rustiger wordt van iemand met autisme in de buurt, want zij zijn rustig en gestructureerd.”

Een ander genoemd voorbeeld is dat er kinderen zijn die veel hebben meegemaakt, tegenover kinderen die een beetje verlegen zijn. Volgens Desi leidt dat ertoe dat de kinderen die bijvoorbeeld stoer willen doen over drugsgebruik of roken, daar geen reden meer toe hebben. “Iemand die niet begrijpt waar dat over gaat, die vindt dat helemaal niet interessant. Die vindt het veel leuker als je een bal met ze overgooit of een leuk grapje vertelt,” aldus Desi.

“Creatief met wat we hebben”

Het Logeerhuis wordt gerund door Desi, haar man, haar ouders van wie ze de locatie huurt en enkele zorgmedewerkers en een gedragswetenschapper. “We maken er elk weekend een feestje van en proberen altijd een leuke activiteit te bedenken,” vertelt medewerkster Marjet. “De lockdown maakt het soms wel lastiger om iets leuks te doen, maar dan verzinnen we gewoon wat leuks.”

Zo is er het ‘autobingospel’ bedacht, waarbij ieder kind een bingokaart krijgt en moet aankruisen als ze het voorbij rijden, worden paardenstallen en andere boerderijen bezocht en wordt er flink gewandeld. “En gelukkig hebben we een groot terrein waar we van alles kunnen doen,” zegt Marjet. “We zijn creatief met wat we hebben en het komt altijd goed.”