Elke woensdagavond om 21.40 uur heeft Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel. Deze wordt iedere week geschreven en voorgelezen door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Schreef ik in mijn vorige stukje nog hoe heerlijk het was dat de lente begon, is het toch bijna niet te geloven hoe het er nu buiten uit ziet.

Sneeuw!

Gewoon een laagje sneeuw.

En het is april. Ja, het spreekwoord zegt: april doet wat hij wil en dat kunnen we nu met eigen ogen aanschouwen. Sneeuw, hagel, stormachtig en vervolgens breekt de zon weer door. En begint het overnieuw: hagel en sneeuw. Niet te geloven.

We zaten al heerlijk buiten in ons hemd en nu is een dikke jas geen overbodige luxe.

Het kan verkeren, zei Bredero.

Ook in politiek Nederland stormde het. Wat een tumult in het kabinet. Die Rutte toch. Wilde hij aanvankelijk het hele gedoe van de notities rondom Omtzigt onder het tapijt schuiven, kwam nog geen week later zijn positie danig aan het wankelen. Maar hij overleefde. Ternauwernood. Hij - Rutte - beweerde eerst nooit over Omtzigt te hebben gesproken, kon er vervolgens niet meer onderuit en zei toen dat het misschien wel onderwerp van gesprek geweest was, maar dat hij zich dat totaal niet meer kon herinneren.

Al eerder in een discussie kwam hij ermee weg door te zeggen dat hij er geen herinneringen aan had. Het lijkt alsof je daar in Den Haag een heel goed argument in handen hebt om staande te blijven.

Mij dunkt dat dat echt niet kan.

Of Rutte heeft gelogen en is daardoor ongeschikt als leider van ons land. Of zijn herinneringsvermogen is echt dermate aangetast dat hij daardoor ongeschikt is.

Tijd om op te stappen dus.

Een voordeel voor Rutte: na een week van opstappen is hij wellicht al vergeten dat hij ooit minister president van ons land was!

De groeten