Lieve Isabel: Hoe krijg je het verzonnen?

Elke woensdagavond om 21.40 uur heeft Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel. Deze wordt iedere week geschreven en voorgelezen door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel!


Ik keek even op Google welke dag het is vandaag. Dat doe ik wel vaker. Gewoon voor de leuk. Elke dag is er een dag van... en vul dan maar in. Je kan het bijna niet zo gek bedenken of er is wel een dag van.

Had je vroeger alleen moeder- en vaderdag, dierendag of valentijnsdag, vandaag de dag hebben ze voor alles een dag bedacht.
Het slaat vaak nergens op, maar het zal wel ergens goed voor zijn. En het intrigeert mij wie dat heeft bedacht. En waarom. En wie doet er iets mee.
En wie beslist nou welke dag het is.
Vandaag is het de dag van de pakketbezorger. En wreedheidsdag.
Ja, hoe krijg je het verzonnen?

Ik kan er niks mee. Soms haal ik daar mijn inspiratie vandaan. Maar dat wordt 'm niet vandaag. Nou ja, hulde voor de pakketbezorger, wat mij betreft, maar wreedheidsdag: wat moet je daar nou mee?
Zo las ik van de week dat het eerste kievitsei weer is gevonden. Ergens hier in de buurt.
Het is een fenomeen dat al wel meer dan 100 jaar bestaat.

Vroeger, nou ja niet eens zo lang geleden, zo'n jaar of 20, was er altijd een kleine prijs voor degene die het eerste kievitsei te pakken had. Meestal ergens in maart. Het luidde de lente een beetje in. Dan ging je met dat ei naar de koningin en kreeg er 15 euro voor en een oorkonde.
Dat is inmiddels afgeschaft. Het ei moet je gewoon in het nest laten.
Natuurlijk ook veel diervriendelijker. Ga je als vrouwtje kievit erop uit eten halen, kom je terug en is er een ei van je gejat. Dat is toch vreselijk.

Dat is wreed, echt wreed. Misschien heb ik op deze manier wel een beetje een goeie invulling gegeven aan de wreedheidsdag. Ik weet het niet zeker. Maar ik deed mijn best.

De groeten