Elke woensdagavond om 21.40 uur heeft Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel. Deze wordt iedere week geschreven en voorgelezen door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel

Mooi nieuws deze keer.

Ik ben weer oma geworden. Van een prachtige kleinzoon. Helemaal gezond en alles erop en eraan. Jonas Hendrik heet-ie. Naar mijn man. Ook al zo mooi. Reden tot grote dankbaarheid. Met trouwens de moeder gaat het ook uitstekend!

Ze is thuis bevallen. In bad. Dat is een trend van de laatste tijd, dat in bad bevallen. In ons nieuwe ziekenhuis in Hardenberg is er op de verloskamer ook de mogelijkheid om in bad te bevallen. Dat bevalt goed, zeg maar. Wij en dan bedoel ik mijn generatie, maar ook alle generaties daarvoor, bevielen in bed. En bijna altijd thuis. Nederland heeft als westers land jarenlang bovenaan de lijst gestaan met de meeste thuisbevallingen.

Dat komt mede door de goede zorg die verloskundigen aan de moeders en de bevalling kunnen geven. Niet elk land heeft verloskundigen.

In Amerika bijvoorbeeld gaan de aanstaande moeders naar het ziekenhuis. Ze krijgen daar ook standaard een zogenaamd roesje. Om de pijn te verzachten. Dat is daar al wel 70 jaar de gewoonte.

Thuis bevallen in Nederland was heel gewoon. Bijna iedereen beviel thuis of er moesten te verwachten complicaties zijn. Bijvoorbeeld zwanger van een tweeling.

Daar is een kentering in gekomen. Bijna de meeste vrouwen bevallen tegenwoordig in het ziekenhuis. Want als je thuis bevalt kan je geen roesje of pijnstilling krijgen. Veel vrouwen kiezen daarom voor een ziekenhuisbevalling. Daar is een gynaecoloog die je een ruggenprik of andersoortige verdoving kan geven zodat de weeën niet of minder voelbaar zijn.

Waarmee ik maar wil zeggen dat de vrouwen die nu bewust kiezen voor een thuisbevalling in mijn ogen 'bikkels' zijn. En daar is onze dochter ééntje van! Natuurlijk moeten de zwangerschapscontroles dermate goed en volgens het boekje verlopen om groen licht te krijgen voor een thuisbevalling. En dat heb je niet altijd zelf in de hand.

De groeten