Beste mensen,

‘Vrede op aarde’ is de kern van het kerstfeest. Het is een wens en verlangen. Soms zwijgen de wapens even om elkaar de kans te geven om kerstfeest te vieren. ‘Kerstbestand’ noemen we dat. Helaas gaat het schieten daarna altijd weer verder. We weten wel waarnaar we allemaal verlangen: in vrede te leven. Maar we vechten door omdat hogerhand toch een ander spel gespeeld wordt en een andere taal gesproken wordt die draait om macht, geweld, winnen en verliezen.

Elk jaar lezen we over het weerloze kind in de kribbe, in doeken gewikkeld. Dat kind is het hoogste op aarde. Het betekent dat élk (weerloos) kind het hoogste op aarde is. En we hebben allemaal dat kind in ons. We zijn allemaal zo begonnen. Dat kind heeft aandacht en zorg nodig om te leven en te groeien. Het moet gevoed, meer niet. Maar we zoeken ons heil vaak in andere dingen: rijkdom, aanzien en onze eigen wil.

Je kunt soms het gevoel hebben dat kerstmis vieren zinloos is. Maar het is o zo belangrijk om het wel te vieren. Juist nu. Als we het niet meer doen, geven we de wereld en onszelf op. Het belang van kerst is de gedachte en het ritueel van samen zijn, samen vieren, herinneren waar het om gaat, oefenen in vrede.

Als het ooit overal vrede zou zijn, dan hoeft kerst niet meer gevierd. Hoewel: het zal ook dan een mooi feest kunnen zijn.

Ik wens u vreedzame en inspirerende kerstdagen.
ds. Menso Rappoldt

Elke zondag lees je een column van Menso Rappoldt op onze website. Menso is voorganger van de Grote Kerk in Emmen sinds 2012. In 2021 won hij bij een landelijke preekwedstrijd de titel beste preek. Wekelijks schrijft hij een korte overdenking over iets wat hij om zich heen ziet in het alledaagse leven. Niet per sé vanuit een religieus perspectief, maar vanuit zijn eigen visie.

Lees hier zijn vorige columns.