Het is rustig in Dorpswinkel Trefpunt in Dalerpeel. Wenda van der Kruk staat in haar eentje achter de kassa. "Het verschilt per dag hoeveel mensen hier komen", zegt ze terwijl ze naar de lege winkel kijkt. "Soms zijn het er zes op een dag, soms komt er niemand."

De dorpswinkel in Dalerpeel is een kleine buurtsuper, verstopt in het multifunctioneel centrum (MFC) van het dorp. Afgelopen zomer vierde de winkel haar 10-jarig bestaan. Van der Kruk werkt al zo'n zeven jaar als vrijwilliger in de winkel en herinnert zich de eerste jaren nog goed.

"Er woonden hier tegenover heel veel ouderen, die kwamen allemaal regelmatig langs voor de vergeten boodschappen." Van der Kruk lacht. "Je wc papier zal maar op zijn, daar zit je dan. Dan kom je even naar de dorpswinkel en hup, probleem opgelost!"

Weinig klanten

Maar het laatste jaar zijn de klanten ver te zoeken. Met name ouderen, die voorheen de vaste klanten van de winkel waren, blijven uit. Volgens Van der Kruk kan de kleine buurtsuper met het kleine assortiment en beperkte voorraad simpelweg niet concurreren met andere grote supermarkten in de omgeving.

Daarnaast ziet Van der Kruk nog een belangrijk verschil. "De ouderen van toen zijn niet meer de ouderen van nu. 55-plussers van nu hebben een auto. Zij rijden gemakkelijk naar een supermarkt vijf kilometer verderop."

Blik soep

Naast het tekort aan klanten heeft de winkel ook grote moeite om vrijwilligers te vinden die de winkel draaiende houden. Op dit moment moeten ze twintig middagen per maand zien te vullen, terwijl ze zo'n negen vrijwilligers hebben.

"Soms zitten vrijwilligers hier de hele middag, terwijl er geen enkele klant kom", vertelt Van der Kruk. Ze wijst naar een rij soepblikken. "Dat is ook vervelend, maar je moet er toch zijn voor de mensen die net een blikje soep nodig hebben."

Vergeten suiker

Terwijl Van der Kruk vertelt, wandelt halverwege de middag de eerste klant van de dag binnen. "Ik wilde een cake bakken, maar had geen suiker", merkt ze op. Hoewel ze een paar straten verderop woont, geeft ze toe dat ze de dorpswinkel maar zelden bezoekt. "Ik kom hier echt alleen als ik ergens verlegen om zit."

Stoppen? Dat moet je niet willen

De winkel heeft dringend meer klanten en vrijwilligers nodig, anders dreigt sluiting. "Dat zou verschrikkelijk zijn", sipt Van der Kruk. Samen met de resterende vrijwilligers doet ze een laatste noodkreet in de hoop het tij te keren. "Kom met tips en ideeën, het maakt niet uit hoe gek ze zijn. De winkel is vóór en dóór het dorp, zonder kunnen we gewoon niet."

Geschreven door Rianne Denissen