Beste mensen,

We zijn bijna twee weken geleden verhuisd. Het was een grote onderneming. ‘Heb je niet gedacht: dit nooit weer?’, vroeg iemand. Nee, dat is niet bij me opgekomen. We zijn vaker verhuisd. We hebben ons laten verhuizen door een bedrijf. Dat ging prettig.

Verhuizen heeft een weemoedige kant. We laten een plek achter waar we 13 jaar gewoond hebben. Geen eigen huis, maar toch ‘onze plek’. Het was een aangenaam huis op een mooie locatie. Verhuizen is afscheid nemen van een dierbare plek.

Tegelijk heeft verhuizen een mooie kant, namelijk dat je moet opruimen. Wat neem ik mee? Wat doe ik weg? Wat wil ik bewaren en waar neem ik afscheid van? Wat hebben we nog nodig en wat niet meer? Wat past in het nieuwe huis en wat niet? Het doet goed om op te ruimen. We hebben een paar dingen verkocht, veel weggegeven en weggegooid. Het is fijn om te weten dat iemand anders ergens blij mee is.

Er bleef nog genoeg over om te verhuizen. Zelfs na de verhuizing doen we spullen weg. We hebben ook een paar dingen gekocht voor het nieuwe huis. Het was een enorme klus: opruimen en inpakken voor de verhuizing en daarna uitpakken.

Onoverzichtelijk.

Wat hielp? Gewoon ergens beginnen. De tijd nemen: een kast opendoen en opruimen. Een doos opendoen en vullen. Een doos opendoen en uitpakken.

Soms lijkt iets te groot en niet te overzien. Maar deze verhuizing liet zien: je moet gewoon ergens beginnen.

Een hartelijke groet,
met een opgeruimd gemoed,
ds. Menso Rappoldt

Elke zondag lees je een column van Menso Rappoldt op onze website. Menso is voorganger van de Grote Kerk in Emmen sinds 2012. In 2021 won hij bij een landelijke preekwedstrijd de titel beste preek. Wekelijks schrijft hij een korte overdenking over iets wat hij om zich heen ziet in het alledaagse leven. Niet per sé vanuit een religieus perspectief, maar vanuit zijn eigen visie.

Lees hier zijn vorige columns.