Beste mensen,

Hij was zelfstandig ondernemer geworden. Daarvoor werkte hij bij een commercieel bedrijf, maar hij raakte steeds vaster verstrikt in voorgeschreven regels en patronen over wat mag en kan. ‘Je hebt als ondernemer toch ook vaste patronen?’, vroeg ik. Hij keek me verbaasd aan. ‘Patronen over hoe je je tijd indeelt, hoe je gezond blijft, hoe je je dag begint’, vulde ik aan. Dat gaf hij toe en legde uit hoe hij met zijn tijd omgaat om alles wat hij belangrijk vindt aandacht te geven.

Wat is dan het verschil tussen de patronen van zijn vaste baan en die van het zelfstandig ondernemer zijn? Dat wist hij wel: ‘Dat is autonomie. Ik bepaal nu zelf wat ik doe.’

We praatten er over door, want is autonomie echt het verschil tussen wel en niet verstrikt raken in vaste patronen? Ik noemde kloosters waar het dagelijks leven volgens vaste patronen is ingedeeld. Monniken en nonnen ervaren dat over het algemeen niet als gevangen zijn, maar als het scheppen van tijd waarin je met aandacht bezig bent met wat je doet.

Na het gesprek dacht ik verder na: is het wel autonomie? Want in hoeverre bepaal je echt zelf hoe je je tijd indeelt? Deze man heeft een vrouw en kinderen thuis. Je kan wel een keer zeggen dat je geen zin hebt, maar je moet er wel voor ze zijn.

Het eigenlijke criterium is daarom denk ik niet de autonomie, maar de zin of betekenis die een patroon aan je tijd geeft. Ook opgelegde patronen kunnen je leven waarde geven als ze maken dat je iets zinvols betekent. Wat je doet moet van belang zijn.

In zijn commerciële baan was hij iemand geworden die alleen nog maar regeltjes toepast in plaats van iemand te helpen met een vraag. Nu kan hij als zelfstandig ondernemer echt iets voor mensen betekenen.

Het is niet autonomie die ons rijker maakt, maar wat we kunnen geven.

Met een hartelijke groet,
ds. Menso Rappoldt

Elke zondag lees je een column van Menso Rappoldt op onze website. Menso is voorganger van de Grote Kerk in Emmen sinds 2012. In 2021 won hij bij een landelijke preekwedstrijd de titel beste preek. Wekelijks schrijft hij een korte overdenking over iets wat hij om zich heen ziet in het alledaagse leven. Niet per sé vanuit een religieus perspectief, maar vanuit zijn eigen visie.

Lees hier zijn vorige columns.