Ruim honderd mensen hebben zaterdagmiddag een wake gehouden voor het Emmense vluchtelingengezin Imuse, die vastzitten in het detentiecentrum in Zeist. Moeder Lydia Imuse met haar drie kinderen Isaac (16), Sarah (11) en Rejoice (7) werden vorige week opgepakt in het azc in Emmen. Zij moeten plotseling na negen jaar terug naar hun eigen land.

Onder de aanwezigen bij de gevangenis zijn onder meer vrienden, die geen afscheid konden nemen van het gezin. Samen lopen ze een ronde rond de gevangenis, waarbij ze roepen naar het gezin. Vanachter de hoge muren klinken daarna stemmen van Lydia en haar kinderen, die de aanwezigen bedanken.

Esther Stomphorst van kinderrechtenorganisatie ChildSupporto heeft nauw contact met de familie. "Het was erg indrukwekkend en emotioneel vanmiddag. Hier wordt duidelijk hoe mensonterend dit is." Afgelopen week kreeg ze vroeg in de ochtend een telefoontje van bekenden uit het asielzoekerscentrum in Emmen. "Er was weer een gezin opgepakt, in alle vroegte uit hun bed gehaald." Volgens Stomphorst zijn ze in Zeist in bewaring genomen om hen vervolgens uit te zetten.

'Toekomst ligt opeens stil'

De familie Imuse woonde al negen jaar in het azc in Emmen, legt Stomphorst uit. "Ze hebben hun leven hier opgebouwd. De kinderen gingen hier naar school, Isaac stond op het punt om door te stromen naar het mbo, maar die toekomst ligt ineens stil."

"Ze werden opgepakt zonder de kans om afscheid te nemen van hun vrienden, hun juf of hun voetbalteam", vertelt Stomphorst. Nadat het gezin is opgepakt, is er contact gelegd met hun advocaat en is er gelijk een hoger beroep bij de Raad van State opgestart. "Maar ze mogen die procedure niet in Nederland afwachten."

Nigeria veilig genoeg

Volgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) zou het voor het gezin veilig genoeg zijn om terug te keren naar Nigeria. "Maar iedereen die het land kent, weet hoe complex de situatie is. Er zijn veel actieve rebellengroepen. De moeder is christen, alleenstaand en heeft drie jonge kinderen. Die meisjes zijn extra kwetsbaar."

Bovendien ziet Stomphorst dat de kinderen volledig verwesterd zijn. "Ze spreken nauwelijks de taal die hun moeder nog spreekt, hebben geen netwerk in Nigeria, geen enkele binding met het land. Ze zijn hier opgegroeid, dit is hun wereld."

Artikel gaat verder onder foto

Protest tegen de uitzetting van een Nigeriaans vluchtelingengezin. Foto: Esther Stomphorst

Babayants

Alhoewel het de afgelopen jaren rustig leek met de uitzetting van kinderen, is de kwestie van de familie Imuse de derde in relatief korte tijd. De familie Babayants, die ook in het azc in Emmen verbleven, zoekt al maandenlang bescherming in een kerk in Kampen nadat besloten werd ze terug te sturen naar Oezbekistan. En in februari werd een ander Nigeriaans gezin opgepakt, maar de rechter stelde hen in het gelijk. Volgens Stomphorst moet de IND opnieuw naar de zaak van de familie Imuse kijken.

"Dit zijn gewortelde kinderen, Nederlandse kinderen. Dat we daar zo mee omgaan is niet normaal", vindt Stomphorst. 's Ochtends was ze nog even bij het gezin geweest. "De familie hoopt dat er nog een besluit komt die hun uitzetting donderdag tegenhoudt. Daar wordt op juridisch vlak aan gewerkt. Maar ik kan niet tegen hen zeggen: 'Het komt wel goed'. Zij kunnen alleen maar hopen, uiteindelijk moet de rechter beslissen."

Dat valt de familie zwaar, zegt Stomphorst. Ze neemt de 7-jarige Rejoice als voorbeeld. "Die kan moeilijk in woorden omschrijven wat ze voelt, maar ze maakt wel tekeningen over hoe zij het beleeft. Tekeningen met verdrietige smileys. Ze moet bijvoorbeeld naar dansles, maar haar dansjuf weet niet waar ze is. Daar maakt ze zich druk om."

De Dienst Terugkeer en Vertrek van het ministerie van Asiel en Migratie is gevraagd om een reactie over deze zaak, maar zegt niet in te gaan op individuele zaken.