Beste mensen,

Op 4 mei is het Dodenherdenking. ‘Nationale Dodenherdenking’ om precies te zijn.

Er is een discussie gaande over wie en hoe we herdenken. Er zijn mensen die zeggen: het is een nationale Dodenherdenking: het gaat om Nederlandse
slachtoffers van oorlogen waar we als land bij betrokken waren. Niet alleen in de Tweede Wereldoorlog, maar ook bij vredesmissies. We herdenken niet alle Doden van alle oorlogen die in de wereld gevoerd zijn of worden. Je mag persoonlijk wel aan andere situaties denken, maar in het officiële deel gaat het over Nederlanders.

Andere mensen kunnen niet alleen aan slachtoffers van voorbije oorlogen denken als er op dit moment ook mensen sterven in oorlogen ten gevolge van oorlogsmisdaden. Zij vinden dat dat hardop gezegd moet worden, want de centrale boodschap van de herdenking is ‘Dit nooit meer’. Helaas: het is ‘Nog steeds’. Als dat niet benoemd wordt, gaat herdenken alleen over wat voorbij is.

Het moeilijke van dit soort discussies is, dat beide redenaties kloppen, maar niet bij elkaar komen.

De zorg van de eerste groep is dat de nationale herdenking verwatert als het over alles en iedereen gaat. En dat de herdenking politiek wordt, terwijl we juist verbonden zouden moeten zijn in het herdenken.

De pijn van de tweede groep is dat er ook buiten de Nationale Dodenherdenking door de Nederlandse regering niets wordt gedaan tegen oorlogsmisdaden, met name in Gaza. Zwijgen is een kwalijke factor bij schendingen van mensenrechten. En als je zegt dat de Nationale Dodenherdenking gaat over oorlogen waar Nederlanders bij betrokken waren, is Nederland dan niet ook betrokken door wapenleveranties?

Maakt zo de zwijgende houding van de regering de Nationale Dodenherdenking niet tot een moeilijke kwestie?

Met een vriendelijke groet,
ds. Menso Rappoldt

Elke zondag lees je een column van Menso Rappoldt op onze website. Menso is voorganger van de Grote Kerk in Emmen sinds 2012. In 2021 won hij bij een landelijke preekwedstrijd de titel beste preek. Wekelijks schrijft hij een korte overdenking over iets wat hij om zich heen ziet in het alledaagse leven. Niet per sé vanuit een religieus perspectief, maar vanuit zijn eigen visie.

Lees hier zijn vorige columns.