Daniël Lohues is niet iemand die stilzit. Een jaar geleden verscheen het album Nou. En nu is er een opvolger: En zo is ’t gaon. Een album dat per toeval ontstond. Een muzikale reis van telefoondemo's tot een volwaardig studioalbum. ZO!34 sprak met de Ericaan over zijn verse liedjes: ''Het zijn een paar bladzijdes uit mijn dagboek.''

’T Giet Zoas ’T Giet zong je zo’n kwart eeuw geleden. Nu is er En Zo Is ’T Gaon - is dat een vervolg?

Nee, ik heb daar niet over nagedacht. Uiteindelijk zijn het nummers die ik heb geschreven, dus het heeft wel met elkaar te maken. Er is niet bewust een link gemaakt. De titelsong En Zo Is ’T Gaon is een liefdesverhaal, over hoe je elkaar kunt tegenkomen. Dan sta je daar en zo is ’t gaon.

Ik las dat het begon met telefoondemo’s, hoe ga je vervolgens te werk?

Ik zat met de band in de studio om een nummer op te nemen. Er zou een verzamelalbum uitkomen, er was een leuk idee om daar een nieuw nummer op te zetten. Ik had nog wel meer nummers op mijn telefoon staan. Genoeg voor een hele plaat. We zijn gewoon doorgegaan. Die verzamelaar kan nog wel een andere keer.

Het klinkt als een organisch geheel. Hoe ontstond dat?

Het moet natuurlijk ontstaan. Ik ben niet iemand die een storyboard gaat maken en met een heel team gaat zitten. Ik maak altijd liedjes en als je die bij elkaar gooit, heb je een plaat. Het zijn allemaal liedjes die in dezelfde periode gemaakt zijn, met dezelfde schrijver en dezelfde mensen in de studio. Het album is een soort polaroid, het is een stukje stilgezette tijd. Het zijn een paar bladzijdes uit mijn dagboek.

Hoe ging het samenspelen?

We zijn goed op elkaar ingespeeld. We zaten lekker in de sfeer. Het is heerlijk om met lui te spelen die precies snappen waar het naartoe moet. Het is live gespeeld en gezongen. Daarna zijn er nog wat extra partijtjes opgenomen.

Je hoort wel vaker dat muzikanten blijven sleutelen aan liedjes. Wanneer is een liedje voor jou af?

Ik sleutel er ook wel aan in mijn hoofd. Ik doe dit al zo lang en ben daardoor helemaal gewend aan het maken van beslissingen. Ik houd ervan die knopen door te hakken.

Zo hou je de emotie vast?

Zoiets ja.

Wees niet bang is een lied in het Nederlands. Waarom is specifiek dit liedje in het Nederlands en niet in het Drents?

Het ontstond gewoon zo, ik schrijf ook wel liedjes in het Nederlands. Deze wilde ik graag bij hebben.

De eerste single was Licht in duusternis, is het lastig om dit licht te vinden?

Af en toe ben je toch geneigd om je in het duister te begeven. De vonkjes licht zijn er altijd wel. Ik stond onlangs in Emmen bij het stoplicht, iedereen de mondhoeken naar beneden - ik ook. Toen kwam er een fietser langs en die glimlacht en zwaait naar mij. Ik zwaai terug en reed verder met een glimlach. Wat is dat toch mooi. Een glimlach of een grappie en het is al wat lichter in het leven. Als het even heel duister is zet ik wel eens een standupper aan op tv en dan ga ik op zoek naar iemand die ik heel lollig vind om te lachen.

Lach je veel?

Nee, maar ik lach wel graag. Ik moet terugdenken aan de middelbare school, toen heb ik zoveel gelachen. Ik heb mijn hele middelbare schooltijd verpest omdat ik zoveel moest lachen. Al die figuren in de klas die van die grappige dingen deden en een grote bek hadden tegen de leraren. Het was heerlijk gewoon. Al die leraren met hun vingertje van 'je moet je best doen' en wij maar lachen.

Mis je die energie?

Nee, in de muziek is het ook veel lachen. Een goede grap is snel gemaakt. Ik denk met een mooi gevoel terug aan de middelbare school. Als ik die jongens nu weer tegenkom, is het ook weer lachen. Ik ben van mezelf best wel een ernstige man, het is belangrijk om het lachen erin te houden.

Je bent met je nieuwe plaat op tour. Hoe verlopen de optredens?

Het gaat heel mooi en snel, we zijn al op de helft. We stoppen in Emmen, halverwege juni.

Je zegt dat het best snel gaat. Het is een tijd van haast, social media en een stroom aan prikkels. Helpt de omgeving van Zuidoost-Drenthe bij de ontspanning?

Ik zie vanaf mijn huis helemaal geen auto's. De rust heb ik hier altijd wel in huis. Het is een mooi idee dat de woeste wereld zich pas vanaf de straat begint.

Nou zijn muzikanten vaak alweer bezig met het volgende project, blijven bij jou ook de liedjes komen?

Ik kwam vannacht uit Hilversum van een radioprogramma. Rond 3 uur was ik thuis. Ik dacht nog; ik moet snel naar bed. Een optreden in Eindhoven, een column schrijven en nog met jullie bellen. Maar ja, ik had nog wel een ideetje in mijn kop en ben toch achter de piano gaan zitten. Om half 5 lag ik in bed, maar wel met een liedje erbij en een beetje slaaptekort erbij

Het is een soort opoffering?

Je moet wat.

Daniël Lohues is op dit moment op theatertour door Nederland. Halverwege juni sluit hij zijn tournee af in het ATLAS Theater in Emmen.