Elke woensdagavond om 21.40 uur leest Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel voor. Deze wordt iedere week geschreven door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel!

Wie had aan het begin van het jaar kunnen denken dat de wereld er vandaag de dag zó uit zou zien? We wensten elkaar - zonder al te veel nadenken - een gelukkig nieuwjaar. Natuurlijk was dat ook echt onze wens. Maar diep denk je daar in de meeste gevallen niet over na.

Direct na nieuwjaar kwam de maatregel – na opnieuw dramatische incidenten - van het verbieden van verschillende soorten vuurwerk. Nederland protesteerde. Even later was daar de nieuwe verordening: géén 130 kilometer per uur meer op de snelweg. Terug naar de 100 km. Nederland protesteerde weer.

Corona was op nieuwjaarsdag net één dag bekend. De uitbraak begon 31 december in Wuhan, China. Inmiddels heeft het ook Nederland bereikt. En hoe! Het gaat op tv, in de media en kranten nergens anders meer over.

Deze week werden drastische beslissingen genomen om verdere besmetting tegen te gaan. Kinderen niet meer naar school. De scholen dicht voor in elk geval 3 weken. Restaurants en andere eet-, en drinkgelegenheden ook per direct gesloten. Niet met meer dan 100 personen samenkomen. Dat betekende ook kerken dicht. Talkshows zonder publiek. Voetbal: EK afgelast. En zoveel meer indringende, heftige besluiten.

Supermarkten moeten wel open blijven. Rutte verzekerde ons dat het geen zin heeft om te gaan hamsteren. Toiletpapier, gek genoeg, blijkt roofgoed. De slogan ‘hamsterééééén’ is voorlopig uit den boze.

En Nederland werd stil, op enkele aanvaringen om closetrollen na. Ik heb verder geen protest gehoord. Ook niet van de doorgewinterde cafebezoeker die de mededeling kreeg dat over een kwartier de zaak zou worden gesloten. Het is niet anders, zei de man. Er zijn ook winkels die uit zichzelf de deuren dichtdoen. Gisteren een bloemenverkoper, die zijn hele voorraad uitdeelde. Ik ga sluiten, zei hij, en met een bloedend hart geef ik mijn bloemen weg, maar anders gaan ze de kliko in.

Onvoorstelbaar hoe Nederland zo massaal en zonder protest de regels opvolgt. Het volk met altijd een mening, kritiek, een grote mond. Iedereen is stil en wacht gelaten af. Is het angst die regeert in veel harten? Sommigen noemen deze tijd vergelijkbaar met een oorlogssituatie. Ze doelen op de beperkingen en onze vijand Corona. Maar het is absoluut geen oorlog. We leven in vrede.

Zo vreedzaam is het in Nederland een héél lange tijd niet geweest...

Hartelijke groeten.