Elke woensdagavond om 21.40 uur leest Gert-Jan in het programma De Avond Van de column Lieve Isabel voor. Deze wordt iedere week geschreven door zijn moeder, die schrijft onder de naam Mamalie.

Lieve Isabel!

Daar ben ik weer. Met mijn wekelijkse brief aan jou. Ik zou je wel elke dag kunnen schrijven. Want wat gebeurt er toch veel in een week.

Het coronavirus bijvoorbeeld houdt de gemoederen nog steeds flink bezig. Wereldwijd. Elke besmetting wordt gerapporteerd, waar en hoeveel. Als je in de mondkapjesbusiness zat, zou je nu lekker binnenlopen. Ik las dat de paus voor 600.000 euro aan kapjes bestelde en aan China schonk. Goed zo, paus.

Dichterbij huis sneuvelde er een showbizzhuwelijk. Ach Marco en Leontine. Jarenlang een voorbeeld van liefde en trouw. Een droomhuwelijk. En nu pats... Over. Het leek na zijn affaire nog helemaal goed te komen. Maar de meeste dromen zijn bedrog. Waar. Helaas.

Ook de Franse droom van de Meilandjes is over. Ze komen weer naar Nederland. Maar we blijven ze uiteraard volgen. In ‘ ik vertrek terug’ of zoiets. Want een kijkcijferkanon als de Meilandjes laat je niet gaan. Die brengen geld in ’t laadje. En in de wereld van de t.v. draait tegenwoordig alles om de kijkcijfers.

Ik ben benieuwd wanneer er luistercijfers komen. Wat zou dat spannend zijn. Dan pas zal blijken met hoevelen we afstemmen op radio ZO!34.

Nog dichterbij huis wordt er hard gewerkt aan de verdubbeling van de N34. Oftewel de ‘Hunebed Highway’. Bij ‘Highway’ denk je al gauw aan 8 of 10 baans zoals in de V.S. maar het is hier met ‘Hunebed’ ervoor. Heel drents dus. En dat is sober, kleinschalig en eenvoudig. Geen dikdoenerij.

Ook niet hectisch en overspannen. Nee, kalm an. En ruimte en platteland. En we hebben bossen en hei. Prachtige pittoreske dorpjes. Het land waar het leven nog goed is, zeg maar. In het westen willen ze daar nog wel eens op neerkijken. Met hun bebouwingen, grote wegen en files. Laat ze maar. Als ze oud en wijs zijn, willen ze hier allemaal komen drentenieren.

Daniël Lohues schrijft en zingt er prachtig over. In ons eigen dialect. Hij heeft door zijn liedjes onze streek positief op de kaart gezet. ‘Hier kom ik weg’ ‘Prachtig mooie dag’ of ‘Op ’t platteland’. En het nummer ‘Op fietse’ werd zelfs verkozen tot beste Drentse liedje ooit!

Gek, maar daar ben ik trots op. En ik deed er niks voor. Ik kom gewoon alleen maar uit dezelfde streek...

Nu hoorde ik gisteren dat Daniël al zijn optredens annuleerde. Om gezondheidsredenen. Ik weet niet wat hij heeft, maar wil wel zeggen: Van harte beterschap Daniël!

Of in onze eigen woorden: Hol de kop d’r veur!

De groeten.