Eén van de leuke aspecten van mijn baan als directeur van het Stedelijk Museum Coevorden is dat geen dag hetzelfde is. Eigenlijk word ik iedere dag weer verrast met iets leuks, iets uitdagends. Snel schakelen tussen verschillende omstandigheden is dan ook belangrijk.

Als ik terugdenk aan de afgelopen maand dan komen als eerste de voorjaarsstormen voorbij razen in mijn geheugen. Op een ochtend kwam ik aanlopen bij het Arsenaal en het had gedurende de nacht flink gewaaid. Automatisch keek ik eerst naar het dak en daarna naar de grond voor het pand om te zien of er geen dakpannen naar beneden waren gekomen. Het is één van de oudste panden in Coevorden en in het verleden zijn er regelmatig dakpannen gaan vliegen onder de bezielende leiding van een hoge score op de schaal van Beaufort. Gelukkig lagen er deze keer geen pannen in scherven.

Daarentegen was de vlag in de vlaggenmast langs het water er niet zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Letterlijk hing de vlag zielig uiteen gereten aan een paar flarden nog aan de mast.

Er lag nog een vlag op voorraad binnen en samen met vrijwilliger Lambert konden we snel een nieuwe vlag bevestigen. De oude was toch aan vervanging toe en de storm gaf ons het laatste zetje om de nieuwe vlag te hijsen. De vlag hing er weer goed bij!

Helaas moesten we de vrijdag erop besluiten om het Arsenaal al om één uur te sluiten. Storm Eunice was in aantocht en haar reputatie was haar al vooruitgesneld. Heel sneu voor medewerkster Melissa en de basisschoolleerlingen van de Meindert van der Thijnenschool. De kinderen hadden speciaal voor onze komende tentoonstelling 'Helden van Coevorden' (opening op 9 april) een project gehad op school waarbij zij het portret, het huis en het huisdier van de held van Coevorden, Meijndert van der Thijnen, hadden getekend. Melissa had samen met de school en galerie Kunst op Vijf in het museum een mini-expositie georganiseerd met alle tekeningen van de kinderen. Verrassend en kleurrijk. Maar Eunice gooide helaas roet in het eten en blies de opening van de tentoonstelling als een nachtkaars uit. Vooral erg jammer maar uiteindelijk gaat de veiligheid in zo'n situatie boven alles. Gelukkig zijn de tekeningen niet weggewaaid en zijn de kinderkunstwerken 'gewoon' te zien in ons museum. Maar een 'echte' opening had het voor iedereen nog meer kleur gegeven. Zeker voor de kinderen. Een echte tentoonstelling in een echt museum. Zo zie je maar. Elke dag is anders, verrassend en uitdagend. De storm is inmiddels weer gaan liggen en hopelijk blijft dit nu ook een tijdje zo. Dat is voor alles en iedereen beter. En niet alleen voor de dakpannen en de vlag.